Culinair

Mijn Streek 2.0: shared dining bij een magnifieke zonsondergang

tekst Demy Janssen
, fotografie Demy Janssen

Net als op zoveel andere plekken, heeft de coronacrisis bij Brasserie Mijn Streek in Heerlen niet alleen maar nadelen gebracht. De zaak mocht dan gesloten zijn, er werd hard gewerkt. In dit geval aan een frisse look. In de vorm van nieuw meubilair en een nieuwe indeling. Hoewel onze nieuwsgierigheid gewekt is, lokt het zonnetje ons vanavond toch naar het zonneterras met uitzicht over de mijnstreek.

Op het terras, op de vijfde verdieping van het Glaspaleis, is het druk. Zoals dat hoort op een vrijdagavond. Mensen komen om de streek te ervaren. Sinds kort kan dat in de vorm van een nieuwe restaurantformule. Want met het interieur, gooide het team van Mijn Streek de menukaart op de schop: waar je normaal gesproken terechtkon voor een voor-, hoofd- en nagerecht – à la carte of in een met een Bib Gourmand bekroond menuutje – stapte ook Mijn Streek over op het concept van shared dining. Op die manier kan chef Alan Oostrom meer creativiteit kwijt bij de samenstelling van de menukaart.

Die kaart is klein doch divers: er staan slechts vijf voor- en vijf hoofdgerechten op, maar ze komen wel allemaal uit een andere windstreek. Van baba ganousch (auberginedip) tot een klassieke steak tartare en van Italiaans tot Marokkaans. Best enjoyed als je ze deelt, anders twee tot drie gangen per neus. Wij starten inderdaad met de baba ganousch. Die is erg warm van smaak, de komijn overheerst. In het begin wellicht een beetje te veel, maar zodra het eerste stukje aubergine de vork haalt, proeven we de perfecte balans. Op de steak tartare valt niets aan te merken: fijngesneden vlees, beetje mosterdzaad erbij, sjalot en mosterdsalsa. Niets meer aan doen, zou ik zeggen.

Als laatste voorgerecht de ceviche van zalm. De zalm an sich hangt eigenlijk precies tussen ceviche en sashimi in. Bon, wat mijn betref. De ingelegde rettich steekt daar mooi tegen af, precies zuur genoeg. De kurkuma is een warme tegenhanger en maakt het gerecht compleet.

We zijn ons avond overigens gestart met een glaasje mousserende wijn. Bij de voorgerechten kozen we een cocktail, want ook de cocktailkaart is vernieuwd. En het is ook gewoon vrijdag. Onze gastheer, Bram van Dijk, adviseert een White Pornstar Martini. De reguliere variant wordt gemaakt met wodka, deze met Licor 43 en Mozart White, een witte chocolade likeur. Een fijne combi, vinden wij.

Voor het ‘hoofdgerecht’ starten we in Italië. De gnocchi met spinazie, tomaatjes, asperges en Pecorino is een perfecte weergave van de Italiaanse keuken: super simpel en enorm smaakvol.

De absolute topper van de avond volgt: tajine. In principe kun je met dit stukje Marokkaans aardewerk alle kanten op. Chef Alan kiest voor kippendij, kerriesaus met citroengras, padronpeper en gezoute citroen. Die laatste zorgt voor een kleine Russian Roulette: dat stukje citroen is een zuur bommetje en wil je dan ook liever mijden. Voor de rest gaat de tajine tot de laatste druppel leeg. De dijtjes zijn mals en kruidig, de groentjes lekker fris en de saus is romig en fris. Wauw!

De avond is gevallen, een moment dat je wilt meemaken bij Mijn Streek. Op het terras zit je als het ware op de eerste rij voor een magnifieke zonsondergang boven de voormalige (Oostelijke) Mijnstreek. Daarmee kun je mij elke keer opnieuw weer gelukkig maken.

Net als met zoet. Dus om de avond compleet te maken, besluiten we nog een dessert te bestellen. We hebben de keuze tussen een citroentaartje, vanille-ijs met karamel en pinda’s, of een taartje van chocolade met meringue, een crumble van Oreo, Blanche Dael koffie-ijs en framboos. Wij kiezen die laatste. Zelf ben ik gek op koffie, maar alles dat géén koffie is, maar wel een koffiesmaak heeft, laat ik meestal aan me voorbijgaan. Dat is ook mijn eerste reactie op het ijs van vanavond. Totdat mijn tafelgenoot me erop attendeert dat de combinatie met de crumble en het taartje, zo zacht als mousse, maar met een knapperige bodem, ‘top’ is. En dat klopt.

Over twee weken introduceert chef Alan Oostrom een nieuwe menukaart voor Mijn Streek. Waarschijnlijk is die deels geïnspireerd op zijn vakantie in Italië. Ik kan me er nu al op verheugen. Tot die tijd zit je met de huidige menukaart in elk geval ook goed.

Brasserie Mijn StreekBongerd 18, Heerlen

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Culinair

Demy Janssen

Creatieveling en levensgenieter

Aan Chapeau Magazine verbonden sinds haar stage eind 2016. Demy ontwikkelde zich in de afgelopen jaren tot een vaste waarde binnen het team van Chapeau, met een takenpakket dat varieert van creatie tot commercie, van productie tot presentatie en alles ertussenin. Maar het allerliefste schrijft Demy over de (de smaak van) Limburgse gastronomie. Dat is dan ook waar je de grootste kans hebt Demy op haar vrije avonden en in de weekenden te treffen.

Demy Janssen 's topic(s):
Culinair, Uitgelicht

Gerelateerd nieuws