Marja Reitsma van Reitsma Seafood over de corona-crisis
Het coronavirus heeft ons in zijn macht en de wereld staat even stil. Het is geen gemakkelijke tijd. Het officiële overheidsstandpunt is dat we er alleen doorheen komen als we de handen ineenslaan. Chapeau Magazine spreekt de komende tijd met relaties over de manier waarop zij met de corona-crisis omgaan. Over hoe ze het aanpakken en hoe ze – ondanks alle onzekerheid – positief blijven. Vandaag Marja Reitsma van Reitsma Seafood in Tilburg. De vaste partner van veel Limburgse restaurants en diverse grote evenementen bestaat deze week vijf jaar.
Tja, eerlijk is eerlijk. Marja Reitsma had voor het eerste lustrum van haar bedrijf lange tijd een ander feestje in gedachten. Ook gelet op de ‘vaste’ viswinkel op de Westermarkt in Tilburg die haar bedrijf – Reitsma Seafood – onlangs overnam; een nieuwe mijlpaal én een nieuw concept waarvoor ze – in samenwerking met diverse Limburgse chefs; namen mag ze voorlopig nog niet noemen – ‘mooie dingen op het gebied van hoogwaardig comfort food’ aan het ontwikkelen is.
Maar na de abrupte sluiting van de horeca bijna tien dagen geleden, is alles plotseling anders. De groothandelsomzet van de vrouw die door velen wordt beschouwd als de ‘oesterkoningin van Limburg’, is in één klap met honderd procent teruggelopen.
De Limburgse restaurants die aan huis leveren, maken van haar diensten geen gebruik. Dat zou ook niet lonend zijn, gezien de grote afstanden die dagelijks moeten worden afgelegd tussen Tilburg, het Zeeuwse Yerseke en de plaatsen waar haar Limburgse klanten – zelf spreekt ze liefkozend van ‘mijn chefs’ – gevestigd zijn. ,,Stuk voor stuk mooie zaken – lang niet altijd sterrenzaken – waar je, als je er binnenstapt, wordt overweldigd door een gevoel van warmte en luxe. ‘Reitsma-kwaliteit’, noemen we dat hier.”
De periode na carnaval is voor Marja Reitsma en haar groothandel in vis en fruits de mer traditioneel de tijd waarin alles weer gaat draaien, met als hoogtepunt TEFAF, de dit jaar voortijdig beëindigde grootste kunstbeurs ter wereld, die behalve puissant rijke kunstminnaars, ook talloze oesterliefhebbers naar Limburg brengt. Maar nu staan de auto’s stil; het grootste deel van het personeel heeft ze vrijgegeven. ,,Daar staat tegenover dat er nauwelijks kosten zijn, dus dat is fijn”, zegt Marja, zonder ook maar een spoortje van verbittering.
Integendeel zelfs: haar stem klinkt eerder opgewekt, positief. ,,We moeten hier met zijn allen doorheen. En ik ben er zeker van dat dat met de juiste instelling ook gaat lukken. Laten we elkaar in deze moeilijke tijd allemaal een beetje helpen, rekening met elkaar houden en elkaar iets gunnen; dan komt alles goed. Er komt een tijd dat we de loonzakjes opnieuw kunnen gaan verdelen. Dat wordt iets fantastisch; ik zie er helemaal naar uit.”
Eigenlijk, zegt Marja Reitsma, mag ze helemaal niet klagen. ,,Er zijn genoeg restaurateurs die veel zwaarder zijn getroffen dan wij. Hopelijk worden ze goed geholpen. Wij zullen even moeten wachten tot 1 juni. Als alles dan weer open mag, komen we onmiddellijk tot leven en gaan we er – zeker in Limburg – met zijn allen iets geweldigs van maken, daarvan ben ik overtuigd.”
Wat er ook gebeurt, zegt ze: één ding neemt niemand haar en haar bedrijf meer af. ,,De intense vriendschappen die we de afgelopen vijf jaar hebben opgebouwd met onze relaties, de chefs van onze restaurants (die op twee na allemaal in Limburg zijn gevestigd), maar ook met onze leveranciers en onze vissers; die band is onverwoestbaar. We leren elke dag van elkaar. Zij van ons en wij van hen. Dan rijd je met zo’n fantastisch gevoel weer terug naar Tilburg! Hoe geweldig en onmisbaar zoiets is, merk je eigenlijk pas op het moment dat het wegvalt. Zoals nu. Ik ben er absoluut niet bang voor dat we dat alles door deze crisis kwijt gaan raken. Sterker nog: ik krijg nu al appjes en mailtjes van ondernemers in Limburg die – als straks op alle mogelijke manieren de zon weer schijnt – er een schitterend feest van willen maken.”
