Hunker zorgt voor verfijnde Franse keuken in Sittard
Sittard is een stad met veel evenementen, althans in normale tijden. Gezellige terrassen zijn er ook genoeg. Maar culinair gezien is de stad niet rijk bedeeld. Het pas twee jaar bestaande restaurant HUNKER in de Paardestraat is meteen een van de topzaken op dat gebied.
Het strakke en sfeervolle interieur laten we even voor wat het is; we kiezen op een mooie zomeravond voor een van de weinige terrastafels voor deze zaak. Dat er dan af en toe een bromfietser luidruchtig langs komt scheuren in dit voetgangersgebied, nemen we maar voor lief. Hunker, dat komt van ‘hunkeren naar’, zo vertelt de pur sang gastvrouw Lieke Vos-Van Esch. En hunkeren naar smakelijke gerechten doen we met de regelmaat van de klok, dus dat komt goed uit.De amuses scheppen hoge verwachtingen: een parel gemaakt van witte chocolade met gin tonic en gezouten citroen, dan een panecarasou met mousse van witlof en poeder van mango en tenslotte een mousse van asperge, met zuurkoolschuim, walnoot en miniwortel. Sommelier Jeroen van Esch legt het principe uit: vier, vijf of zes gangen. Geen à la carte. Op wijngebied hebben we meer keuze naast het arrangement, dat tegenwoordig door een meerderheid van de restaurant gasten wordt gekozen.

De kaart biedt voor de avontuurlijk ingestelde wijnliefhebber volop mogelijkheden, per fles en per glas. Een zeer uitgebreide en zorgvuldig geselecteerde serie schenkwijnen in alle kleuren. Daarnaast zijn er nog de Classics en het grote wijnavontuur vinden we in de Hunker-selectie. We mixen de zes gangen over vier etappes, dus soms met hetzelfde op het bord, soms iets anders. We kiezen voor de wijnen per glas en krijgen daar bepaald geen spijt van. Een burrata met verschillende structuren en soorten tomaat, ijs van watermeloen en framboos opent het smaakfestival. Licht, zomers, koel en puur. De uit Sicilië afkomstige Kimo Bianco 2019 Possente van de cataratto-druif (€ 7) blijkt verrassend goed. De krabsalade en krokant gefrituurde en met huid en haar op te eten soft shell krab, met rauwe bloemkool, ingelegde ui en vinaigrette met mierikswortel is even rijk als fris van smaak. Heerlijk gerecht. De hierbij geserveerde voortreffelijke Grüner Veltli-ner Federspiel 2018 uit het Oostenrijkse Wachau (€ 6,50) past er uitstekend bij. De vlezige, sappige en lichtzoete coquille met rode linzen, cantharellen, koolrabi en een 1001-nachtjus vormt een tussengerecht dat perfect in evenwicht is. De erbij uitgezochte White from Mountain Soils 2019 uit het Zuid-Afrikaanse Swartland blijkt een juweel van smaakintensiteit. De open ravioli met scheermes, kokkels, spinazie en verjus is niet alleen een feest om te zien, de zilte smaak van het scheermes is ook prettig dominant in het schuim dat met een groenaccent op een heus schilderij lijkt. Heel subtiel gerecht, zou in een sterren-zaak zeker niet misstaan. Hoewel mogelijk iets te zwaar, combineren we dit met de enige open wijn in de hogere prijsklasse, een Australische Chardonnay. Murdoch Hills Chardonnay 2017 (€ 12 per glas) die weliswaar heel speciaal ruikt en ook een goede smaak heeft, maar toch een iets nerveuze indruk maakt voor dat niveau. Als hoofdgerecht short-rib met pommes pontneuves, uiencrème, spitskoolmousse en tauco jus en als side dish stoofvlees van short-rib met seroendeng en savooiekool. In beide gevallen is de garing van het vlees subliem, vooral de smaak van het stoofvlees voortreffelijk en de garnituur echt van toe-gevoegde waarde met een pallet aan mooie groenten. Dit gerecht vindt een grandioze, vloeibare begeleider onder de naam dubbelzwart ofwel Nègre de Nègre 2017 Portal de Priorat (€ 11). Een superbe expres-sie van een assemblage van een vijftal toprassen (carignan, syrah, mourvèdre, touriga nacional en cabernet sauvignon).

Longhaas, courgette, lamsoor, artisjokhart en z’n crème met een jus van tijm, zo luidt het andere hoofdgerecht en dat blijkt een superbe bereiding. De Blauer Zweigelt 2018 uit het Oostenrijkse Burgenland (€ 6,50) doet genieten van een glas sympathieke eenvoud. We sluiten af met een dragon cake, kokos, bosbessen, merengue en vanille-ijs. Lekker en creatief, al wordt het hoge niveau van de andere gerechten niet gehaald. De erbij bedachte dessertwijn onder de naam Casanova Selezione di Visner, een combinatie van kersensap en sangiovese, is een echte vondst. Chef Ward Kusters kan er wat van en barst van de ambitie. Mochten ze de firma Michelin ook willen overtuigen, en gezien het niveau lijkt dat heel realistisch, dan zou alleen ietsje meer keuze voor de gast een aanrader kunnen zijn. In ieder geval zou iedere culinaire liefhebber uit Sittard hier moeten komen proeven. En die van buiten maken de reis ook niet voor niks.
Paardenstraat 17, Sittard (NL) – www.restauranthunker.nl

Paardenstraat 17, Sittard (NL) – www.restauranthunker.nl