Wim Weijnen neemt afscheid zonder weg te gaan
Voor een plek achter de geraniums heeft Wim Weijnen noch talent noch tijd. Hoewel de algemeen secretaris van de Limburgse Werkgevers Vereniging (LWV) op 1 december met pensioen gaat, zal Weijnen zeker niet met de noorderzon vertrekken. Hij neemt afscheid van de vereniging die hij vanaf maart 2009 op eigengereide, energieke en creatieve wijze heeft geleid.
De periode Weijnen is niet onopgemerkt gebleven, zoveel is zeker. Met zijn aanstekelijke bevlogenheid laat hij een sterk verjongde, op vooruitgang gerichte en kwalitatief hoogstaande equipe achter die zich, met de komst van de nieuwe directeur Huub Narinx, gesterkt weet voor de toekomst. Met de door hem geïntroduceerde kernwaarden heeft Weijnen de positie van de Limburgse werkgevers versterkt. Een kleurrijk mens. Iemand ook die van nature mensen verbindt en kunst en cultuur de belangrijkste elementen vindt voor het leven, werk én de economie. Een man ook die cultureel bepaald is door de Euregio Maas-Rijn. Hij beheerst zijn talen en beweegt zich soepel tussen Aken, Luik, Hasselt en Maastricht. Ofschoon Wim Weijnen de LWV nu verlaat, gaat hij zeker niet verloren voor het Limburgse bedrijfsleven. „Ik blijf twee dagen in de week voor de provincie actief in de Euregio en voor Limburg Economic Development. Er is genoeg werk aan de winkel. Er liggen kansen in ons werkgebied.”
ANALYTISCH EN AIMABEL
Wim Weijnen is geen man voor afscheidsrituelen. Hij is nuchter en analytisch als hij praat over zijn vakgebied economie. De milde, lyrische kant van zijn empathische karakter treedt voor het voetlicht wanneer hij het over beeldende kunst of muziek heeft. Twee kanten van dezelfde persoon. Twee kanten ook, die hij door de jaren heen, bijvoorbeeld tijdens zijn vormende jaren bij de bekende designmeubelfabrikant Artifort, heeft ontwikkeld. „Ik heb economie gestudeerd met een specialisatie in marketing. Toen ik bij Artifort begon, is ook mijn levenslange passie voor kunst en cultuur ontstaan. Ik reisde heel Europa door op allerlei beurzen en leerde door de jaren heen ook veel inspirerende kunstenaars kennen. Met velen, zoals Roger Raveel en Ger Lataster, hebben we exposities georganiseerd. Uiteindelijk onderhield ik ook vriendschappelijke banden met hen. De mens achter de kunstenaar heeft mij altijd geboeid. Kunst werd voor mijn vrouw Sjé en mij een soort deformatie.”
CONTACTEN
Na de jaren bij Artifort werd Weijnen directeur bij de Provincie Limburg en stapte hij in 2009 over naar de LWV. Hij trof er, naar eigen zeggen, een degelijke maar ook een traditionele werkgeversvereniging aan. „Door de mensen in het veranderingsproces mee te nemen is er een club ontstaan die zich permanent aanpast aan het tempo van de veranderingen van deze tijd. Dat is een geleidelijk proces geweest dat in feite nog steeds gaande is. We zijn de laatste jaren meer naar de frontlinie van de Limburgse economie doorgedrongen. We zijn zichtbaar en hebben een goed lobbyapparaat in Maastricht, Brussel en Den Haag.” Hij blikt dan ook met een goed gevoel terug op zijn jaren bij de LWV: „Zeker de laatste jaren, met de introductie van Brainport en de zogenaamde Triple Helix-gedachte waarbij onderwijs, overheid en ondernemerschap samen optrekken, is de betekenis van de LWV vergroot. Wij opereren juist in dat spanningsveld tussen die verschillende partijen. De LWV is de smeerolie van het economische raderwerk. Met name kennisdeling is in dit type werk van essentieel belang. Ik durf te stellen dat we de afgelopen jaren structurele contacten hebben gelegd. Een goed voorbeeld is onze studiereis naar Lille in 2010 waar met het ‘Pact van Lille’ een basis is gelegd voor de latere Triple Helix- partijen.”
STERK TEAM
Het kost Wim Weijnen dan ook weinig moeite om een stap terug te doen. „Het mooie is wel dat ik wegga terwijl de organisatie goed op stoom is. Ik ben zeer trots op de mensen die er met alle inzet en enthousiasme werken. Het is teamwork, ik heb het allemaal niet alleen gedaan. De LWV staat met zekerheid voor grote uitdagingen. In deze tijden kost het steeds meer inspanning om het ledental op peil te houden. Dat probleem kennen andere, vergelijkbare organisaties ook. Mijn opvolger wacht een mooie baan en een paar boeiende opgaven voor Limburg en de LWV.”
KUNST ALS WAY OF LIFE
Met een glimlach: „Ik ben in alle werkzame jaren natuurlijk ook redelijk egoïstisch geweest naar het thuisfront. Mijn vrouw heeft voor veel zaken alleen gestaan. Het wordt nu tijd dat enigszins recht te zetten. We hebben erg veel gezamenlijke interesses. Met name in onze passie voor de kunst kunnen we samen opgaan.” Wim Weijnen voelt zich met zijn 65 jaar nog steeds in de bloei van zijn leven. Hij blaakt van energie en ideeën. „Over ideeënrijkdom heb ik gelukkig nooit te klagen. Ik ben af en toe wel wat ongeduldig, wanneer de zaken voor de Limburgse economie me te langzaam gaan. Ik verheug me om nu voor de Euregio aan de slag te gaan en te werken aan grensoverschrijdende initiatieven. Maar dan niet met abstracte zaken op papier, maar ‘hands on’ samen met onze partners in de Euregio op persoonlijke basis. Het wordt tijd dat we hiermee gaan experimenteren, zodat de sociaal-culturele en zelfs economische verschillen onze gezamenlijke kracht worden.”
Foto: Sergé Technau
