‘Kunt u niet ophouden met het continu omroepen van stations in uw treinen? De NS doet het ook niet. Het is ontzettend irritant om als je zit te lezen iedere paar minuten uit je tekst gehaald te worden door een oorverdovende “plink”, gevolgd door een doordringende boodschap die we toch al wisten? Want die staat met grote letters op de omroepborden overal in de trein. Gevolgd, na lange tijd en als je net weer zit te lezen, door een tweede, net zo oorverdovende “plink”, waarna ze omroepen dat je links of rechts moet uitstappen. Denkt u nou echt dat wij Limburgers zo dom zijn dat wij niet op eigen houtje kunnen uitpuzzelen aan welke kant wij moeten uitstappen? Als wij echt zo dom waren, dan zouden we ook niet het verschil tussen links en rechts weten.
En als u dan toch persé het niveau van uw communicatie wilt houden op dat van kleuters, zou het dan niet wat vriendelijker kunnen? Leg toch alstublieft die afgrijselijke dame met haar Hollandse, messcherpe stem het zwijgen op. Die hebben ze weliswaar slinks met audio- margarine ingesmeerd om haar zo wat zachter te laten klinken, maar daardoor wordt haar geluid alleen maar glibberiger en nog veel onnatuurlijker. Het lijkt wel een boze, Hollandse toverkol in het duistere Arriva-woud, die onze onschuldige Limburgse kindertjes naar haar peperkoeken hutje probeert te lokken om ze daar op te eten. Vervang die tante toch door een lieve, beschaafde, Limburgse jongedame met een zachte “g”. Het hoeft echt geen dialect te zijn; wij Limburgers kunnen best wel verstaanbaar Nederlands spreken, wist u dat niet? Waarom moet het toch allemaal zo opdringerig? Doe dat in Holland, daar weten ze niet beter.
Het ergste is de trein van Maastricht naar Aken. Daar doen ze het in drie talen, Veronica- Nederlands, dom Duits en ordinair Frans. Allemaal net niet uitgesproken zoals een beschaafde (of zelfs onbeschaafde) Nederlander, Duitser of Waal dat zou doen. En zeker geen Limburger! Geen enkele Waal stapt uit in “Eerlenne”. Continu wordt er in die trein aan je kop gekwekt. Als ik aan het eind van de reis in Aken uitstap sta ik gewoonweg te trillen op mijn benen van de voortdurend toegenomen irritatie van het afgelopen uur. Want de Arriva “Sneltrein” doet bijna een uur over die veertig kilometer. De Arriva “Snelbus” presteert het om er nog langer over te doen. Een getrainde fietser rijdt ze met gemak allebei voorbij. Het boemeltje Maastricht-Luik, geen “sprinter”, laat staan een “sneltrein”, doet er een half uur over. Ook geen wereldrecord voor 32 km, maar dat zijn tenminste verstandige Belgen, die niet om de haverklap “Eijsdenne” roepen.
Ik verzoek u daarom met de grootste nadruk om die omroepberichten onverwijld te verwijderen. U hoeft mij ook niet welkom te heten als ik instap, of mij te bedanken voor mijn reis met Arriva als ik uitstap. Dat weet ik wel. Of op iedere halte alle stations om te roepen die nog komen zullen. Of mij op iedere halte eveneens streng te vermanen om toch vooral uit te checken als ik met een OV-chipkaart reis. Ook dat weet ik al lang. Hoeven trouwens de mensen met een papieren kaartje niet uit te checken? Moeten die dan voor altijd binnen de poortjes van de stations blijven rondzwerven? Of zijn zij gedoemd om voor alle eeuwigheid als zombies te blijven ronddolen in de treinen van Arriva Zuid-Limburg? Dat moeten dan wel hele grote zondaars zijn geweest: ik kan me de hel niet erger voorstellen. Ik weet trouwens niet hoe vaak ik al, tureluurs van al dat gezever, vergeten ben uit te checken.
En als u dan toch persé lawaai wilt maken in uw treinen, neem dan een voorbeeld aan de NS. Daar spreekt een echte, levende conducteur of conductrice ons vaderlijk of moederlijk toe als “Dames en heren, jongens en meisjes, beste kinderrrren” (ik wist niet dat dat nog mocht), en vertelt ons beknopt wat hij of zij te melden heeft, in alle accenten en tongvallen die Nederland rijk is, en alleen als er ook echt iets te melden valt. En toch in heel verstaanbaar Nederlands, u zult het niet geloven.
Doe het nou, schaf dat idiote, continue gebazel af. Oos sjoen Limburg zal er een hoop gezelliger, Bourgondischer, en mooier van worden. En u zult zien dat u er een hoop Limburgse klanten bij gaat krijgen.’
Met vriendelijke groeten,
Jan Hartmann
Bijdrage van gastblogger Jan Hartmann, historicus te Amsterdam, opgegroeid in Eijsden en nog vaak in Limburg vertoevend
