Business

Overheid, trek de beurs voor kankeronderzoek!

Auteur: Jos Cortenraad

Het seizoen is begonnen. We gaan weer met z’n allen fietsen, rennen, zwemmen, klimmen en roeien tegen kanker. Bewegen en actie voeren om geld in te zamelen voor met name onderzoek. Bij voorkeur in het buitenland, waar de uitdagingen toch wat aansprekender zijn dan in eigen land. Vijf keer achter elkaar de Alpe d’ Huez opklauteren, afzien op de Mont Ventoux; geen familielid of vriend die niet de beurs trekt om te sponsoren. Aantrekkelijke acties ook voor bedrijven om zich te profileren als maatschappelijk verantwoord.

Ik heb er dubbele gevoelens bij. Natuurlijk is er helemaal niks mis mee om geld in te zamelen om kankeronderzoek te financieren. Ik schrijf nu al een aantal jaren artikelen over het werk van de Health Foundation Limburg, een organisatie die fondsen werft om onderzoekers van het Maastricht UMC+ te ondersteunen. Broodnodig, want er is een chronisch en schrijnend tekort aan geld om veelbelovende onderzoeken, therapieën en medicijnen van de grond te krijgen. Onderzoekers zijn in een heftige strijd met elkaar verwikkeld om geld los te peuteren bij de overheid. Nog niet één op de tien plannen wordt gehonoreerd. Het geld is nu eenmaal schaars, heet het dan, zoek maar andere geldstromen.

In dat licht gezien is elke ingezamelde euro belangrijk. En significant. Alpe d’Huzes leverde vorig jaar ruim elf miljoen euro op. De Health Foundation Limburg haalde vorig jaar een paar miljoen euro binnen via allerlei acties, donateurs en sponsors. Harde pecunia waar onderzoekers terecht heel blij mee zijn. Fondsen waarmee in Maastricht en de collega-ziekenhuizen in het Limburgse onder meer concrete stappen gezet worden in de zoektocht naar behandelingen van bijvoorbeeld darmkanker en immuuntherapie. Dus als u benaderd wordt voor een bijdrage, als u de drang voelt om die berg op te fietsen: dóen.

Maar leggen al die acties niet een dieperliggend probleem bloot? Maken we in Nederland wel de juiste keuzes? Het is toch van de zotte dat onderzoekers moeten bedelen om hun werk te mogen doen. Ook als de inhoudelijke onderbouwing niet ter discussie staat, is er platweg geen geld. Ik kan het cijfer niet helemaal hard maken, maar stel er wordt per jaar landelijk een zo’n honderd miljoen euro opgehaald met acties voor kankeronderzoek. Waar hebben we het dan over? Peanuts, klein bier op een rijksbegroting die vorig jaar een overschot liet zien van netto 1,6 miljard euro. Méér inkomsten dan uitgaven dus. Waarom wordt hier niet die honderd miljoen uit gehaald om onderzoek te betalen? Of om op zijn minst het ingezamelde bedrag te matchen?

Ik weet het, de realiteit is ingewikkelder. Het kasboekje van de staat telt duizenden posten. Maar het kan er bij mij niet in dat er in een rijk land als Nederland onvoldoende geld is om kankeronderzoek te financieren. Dat ook op dit vlak de burger de beurs moet trekken. Net zoals het belachelijk is dat kinderen hun eigen studie moeten betalen en aan hun maatschappelijke carrière met een dikke schuld beginnen. Maar daarover een andere keer meer.

Voor nu: ik wens alle actievoerders, lopers en fietsers veel succes en een hoge opbrengst. Steun! De onderzoekers zullen er blij mee zijn.

__________________

Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Business

Gerelateerd nieuws