Ondernemen voor een brede welvaart
De Limburgse Werkgevers Vereniging (LWV) vormt onderdeel van de werkgeverskoepel VNO-NCW. Als LWV-voorzitter maak ik deel uit van het Dagelijks Bestuur van deze landelijke club. Zo hebben we invloed op de agenda van deze invloedrijke werkgeversorganisatie. We hebben meegewerkt aan de agenda NL 2030 vanuit VNO-NCW. Deze heeft als werktitel meegekregen: Ondernemen voor brede welvaart, met als subtitel: Op weg naar een nieuw Rijnlands model.
Ondernemers en ondernemingen willen geen toeschouwer zijn van de samenleving waaruit ze voortkomen; ze willen nadrukkelijk meewerken aan een gezonde en evenwichtige samenleving. Onder het motto van de voormalige Amerikaanse president John F. Kennedy: ‘Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country”, zijn we vertrokken.
Onze overkoepelende ambitie is om de brede welvaart van Nederland naar een substantieel hoger niveau te brengen. Uitgangspunt is dat in 2030 iedere Nederlander ‘inkomenszekerheid’ heeft, wat een essentiële factor is voor het geluk van mensen. Het aantal gezond ervaren levensjaren is tegen die tijd toegenomen. Grote verschillen in gezondheid tussen bevolkingsgroepen zijn substantieel verminderd.
Een andere doelstelling is dat Nederland in 2030 gemiddeld 20 procent meer materiële welvaart kent dan in het pre-corona tijdperk. Ook wordt deze welvaartstoename breed gedeeld.
Als het gaat om klimaatneutraliteit zijn we in Nederland in 2030 op de helft. We zijn wereldwijd koploper in circulaire economie. Ook is Nederland één van de meest concurrerende en innovatieve economieën ter wereld en maken Nederlandse bedrijven wereldwijd verschil in het realiseren van de Sustainable Developement Goals.
Een niet mis te verstane ambitie met dito doelstellingen. Zowel de grote, vaak beursgenoteerde ondernemingen als ook de private familiebedrijven gaan hier hun schouders onder zetten, maar zij kunnen dat niet alleen. In goed overleg met sociale partners en de overheden kunnen we heel veel bereiken.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het overleg via de polder, waarbij er van alle kanten water bij de wijn moet worden gedaan om te komen tot akkoorden. Het op die manier bereikte pensioenakkoord heeft mij gesterkt in het vertrouwen dat heel veel mogelijk is als je elkaar opzoekt en probeert om samen iets te bereiken.
Compromissen zorgen voor balans in de samenleving weer waarbij alle belangen afgewogen zijn. Het levert winst op voor de hele samenleving en minder voor één specifieke onderhandelaarspartij. En zo hoort het ook te zijn in een goed functionerende democratie, denk ik.