Maastricht moet weer trots zijn op MVV
Vier maanden, dat is te kort om zelfs maar een voorlopige balans op te kunnen maken, maar de eerste indrukken zijn geweldig, zegt de nieuwe MVV-voorzitter Bert Kersten. „Wat mij het meest getroffen heeft zijn de goede sfeer en het vertrouwen in de toekomst. MVV heeft een moeilijke tijd achter de rug. Mijn voorganger heeft in een moeras een stevig fundament weten te leggen. Op die ondergrond gaan we de komende jaren verder bouwen. En geloof me: er liggen grote kansen in het verschiet.”
Voormalig gedeputeerde Bert Kersten (64) volgde in mei dit jaar ‘met veel enthousiasme en trots’ zakenman Paul Rinkens op als voorzitter van de Maastrichtse eerstedivisionist. Een bijzondere eer voor de ervaren politicus en bestuurder, want als Maastrichtse jongen groeide hij bijna letterlijk op met de club waar zijn vader ooit nog in het eerste elftal speelde. De trots die hij destijds voelde als zijn club gewonnen had, is altijd in hem blijven zitten, zegt Kersten.
Vele jaren geleden vertrok hij uit Maastricht om in Tilburg economie te gaan studeren. Daarna bouwde hij in Noord-Limburg een maatschappelijke en bestuurlijke carrière op. Hoe groot de afstand tot stadion de Geusselt in de loop der tijd ook was − inmiddels woont hij weer in Maastricht − MVV is hem altijd na aan het hart blijven liggen. „Tja, hoe werkt zoiets? Dat snap je pas als je hier rondloopt en in aanraking komt met al die honderden vrijwilligers. Mensen die zoveel clubliefde in zich hebben dat ze er elke week weer staan. Zonder hen zouden we nooit succesvol kunnen zijn. Zelfs Frans Erens, oud-directeur van de ENCI, en voormalig sterspeler Erik Meijer, die door de huidige generatie jeugdspelers gezien wordt als een grote held, dragen hun steentje bij. En waar zouden we zijn zonder Veer Zien MVV. Dit supportersinitiatief is ooit klein begonnen, maar inmiddels niet meer weg te denken.”
Dat je er met clubliefde alleen niet komt, weet Kersten als oud-gedeputeerde als geen ander. „Als we werkelijk willen meetellen, dan zullen we ons ook in zakelijk opzicht moeten aanpassen. We zijn financieel gezond, maar we moeten sober en zuinig zijn, ook al is inmiddels op alles bezuinigd en kan het niet veel soberder. Het heeft geen zin om irreële plannen te maken en meer geld uit te geven dan verantwoord is. Zo zullen we met onze businessclub verhuizen naar een minder dure plek in het stadion. Willen we meer geld voor het eerste elftal vrijmaken, dan moeten we meer inkomsten zien te verwerven. Alle middelen die we kunnen vrijspelen door goed naar onze kostenstructuur te kijken, creatief te zijn en vooral geen risico’s te nemen, moeten wat mij betreft primair naar het voetbal gaan. Alleen dan − en met het verbeteren van de jeugdopleiding – slagen we erin de beste spelers vast te houden. Als we dan ook nog meer oog hebben voor de maatschappelijke carrières van onze spelers, komt het allemaal goed en staan we waar we thuishoren: linksboven in het klassement.”
