Limburgers moeten meer durven en meer doen!

Jos Lantmeeters nieuwe gouverneur van Belgisch-Limburg

Op voordracht van de Vlaamse regering is Jos Lantmeeters deze zomer benoemd tot gouverneur van Belgisch-Limburg als opvolger van Herman Reynders. In die hoedanigheid vertegenwoordigt hij binnen de provincie de federale en gewestregering en zit hij de deputatie voor. Politieke beslissingsmacht bezit hij als ambtenaar niet.

Zijn benoeming tot de zesde naoorlogse provinciegouverneur van Limburg ziet Jos Lantmeeters (56) als een blijk van vertrouwen én waardering voor zijn jaren-lange inzet voor zijn partij en zijn werk als politiek mandataris.

Niet goed geslapen

„Ik draai al lang genoeg mee in de politiek om te weten dat je voor sommige posten niet postuleert maar wordt gevraagd. Waarom zou ik? Ik voelde mij goed in mijn vel als lid van het Vlaams Parlement en de Genkse gemeenteraad. In beide hoedanigheden kon ik positief bijdragen aan de ontwikkeling van mijn provincie en mijn stad. Wat moet een mens nog meer hebben om gelukkig te zijn? Daags voor de beslissing is gevallen, heb ik ’s avonds laat een telefoontje gekregen van mijn voorzitter. Hij deelde me mee dat de partij mijn kandidatuur zou voordragen maar ook dat het tijdens de finale deliberatie in de ministerraad nog alle kanten op kon. Doorgaans kan ik vrij goed omgaan met dit soort onvoorziene omstandigheden maar die nacht heb ik niet goed geslapen en in alle vroegte mijn loopschoenen aangetrokken. Dat is mijn manier om mijn hoofd leeg te maken. Al enkele jaren loop ik op weekbasis veertig à vijftig kilometer, tussen zes en zeven ’s morgens op een lege maag, omdat ik dan de meeste calorieën verbruik. Op die manier heb ik vijftien kilo lichaamsgewicht verloren en kan ik in principe nu eten en drinken wat ik wil. Altijd met mate, wat voor een Bourgondiër van mijn kaliber niet vanzelfsprekend is.”

Bruggenbouwer

Jos Lantmeeters is Limburger in hart en nieren, joviaal en openhartig in de omgang en gedreven door een groot rechtvaardigheidsgevoel. Een harde werker ook. „Mijn grootvader werkte in de mijn van Waterschei, mijn vader trok op zijn veertiende naar Ford Genk waar hij zich opwerkte van arbeider tot bediende. Hij heeft me steeds voorgehouden dat wie hogerop wil geraken daar hard voor moet knokken. Niks voor niks! Hij heeft ervoor gezorgd dat ik rechten kon studeren en advocaat kon worden. De rest van het parcours heb ik zelf moeten afleggen, met vallen en opstaan. Aan opgeven heb ik nooit gedacht. Als ik eerlijk mag zijn, dat is een karaktertrek die ik soms mis bij Limburgers. Ze zijn te meegaand, nog te weinig ambitieus. Daarom: Limburgers moeten meer durven én meer doen! Daar hoort ook genieten bij.” Hoe wil de nieuwe provinciegouverneur zijn nieuwe job invullen? „Het gaat Limburg economisch voor de wind, de reconversieplannen hebben vruchten afgeworpen, de toeristische industrie boomt. Wat mij zorgen baart, is de toenemende verzuring van de maatschappij. Egoïsme en afgunst nemen toe, solidariteit en samenhorigheid nemen af terwijl het in deze snel evoluerende samenleving wenselijk is dat wij samen aan één touw trekken. Limburg is een lappendeken van geloofsgemeenschappen, culturen en nationaliteiten die meer naast dan met elkaar leven, nu sterker dan twintig of dertig jaar geleden. Ik zie voor mezelf een rol weggelegd als bruggenbouwer. Als provinciegouverneur heb ik geen politieke beslissingsmacht maar ik kan aanzetten geven en de dialoog tussen de gemeenschappen opnieuw aanwakkeren. Met respect voor de eigenheid van eenieder vanuit de premisse dat de liefde van twee kanten moet komen. De anderen de schuld geven en niet bereid zijn in eigen boezem te kijken, dat helpt ons niet vooruit. We moeten daarentegen positief en vol zelfvertrouwen in de toekomst kijken, uitgaan van de eigen sterktes, de handen uit de mouwen steken én constructief samenwerken. Uit wat ik hoor van mijn collega in Nederlands-Limburg staat men daar een stap verder. Kijk naar de metamorfose van Maastricht en de internationale uitstraling die daar het gevolg van is. Een reden temeer om nauwer te gaan samenwerken en de vriendschapsbanden te versterken.”