Getrouwd met elkaar en het vliegveld
Op Maastricht Aachen Airport werken Robert Jense en Glynis Hoff. Gelukkig getrouwd én collega’s. De een werkt er al vanaf 1987, de ander zelfs vanaf 1984.
De Zuid-Limburgse luchthaven is overzichtelijk, dus de medewerkers komen elkaar regelmatig tegen. Glynis Hoff is voor veel passagiers een vertrouwd gezicht bij het inchecken. Zij werkt al heel veel jaren op de afdeling passage, een ander woord voor passagiersafhandeling. „In de beginjaren vroeg je nog aan de passagiers of ze een rokers- of niet-rokersstoel wilden. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.” Haar man Robert Jense is manager Airport
Authority, wat vroeger de Havendienst was. Hij kwam via de technische dienst binnen nadat hij eerst autotechniek gestudeerd had. „Maar de belangstelling voor vliegen zat er al vroeg in. Vader was hier jarenlang directeur. Dan krijg je het wel met de paplepel ingegoten. Trouwens, onze zoon Jimme volgt nu een opleiding tot verkeersvlieger, dus het zit er echt wel in.” Glynis is altijd bij passage gebleven en is op die manier al die jaren heel betrokken bij het reilen en zeilen op de luchthaven. „Uiteraard is heel veel veranderd. Het inchecken ging vroeger met kartonnen kaarten die we een dag van tevoren al moesten stempelen. Bijna alles ging nog handmatig, zoals het bijhouden van de passagierslijsten. Een computersysteem was er nog niet. Alleen KLM, die toen met de Cityhopper vloog, had een reserveringssysteem dat op een computer was aangesloten.” Zij heeft veel maatschappijen over die hele periode afgehandeld en de meest bijzondere herinneringen bewaart ze aan de KLM-dienst naar Amsterdam. „Daar vlogen veel zakenmensen mee en die zag je regelmatig. Sommigen vlogen zelfs elke dag. Dat was een heel internationaal publiek. De drukke jaren met Martinair en Transavia waren ook boeiend. Nu begint dat weer terug te komen met Corendon, behalve dan in deze corona-periode.” Robert weet zich nog te herinneren dat concurrerende Turkse maatschappijen vlak achter elkaar landden met een grote Airbus 300. „Dan was het wel hectisch, want we hadden maar één bagageband. En de mensen waren nog wel eens ongeduldig,” Maar zijn vrouw geeft aan altijd rustig te blijven. „Ja, in die jaren maak je wel eens opgewonden passagiers mee. Maar als je zelf kalm blijft, dan worden zij dat op een gegeven moment ook.
Robert is vooral blij dat de huidige vliegtuigtypes een stuk minder lawaai maken. „Vroeger had je de BAC1-11, de Boeing 707 en 727, de DC8 en dan nog die Russische toestellen. Die produceerden veel meer geluid dan de huidige generatie vliegtuigen. Laatst kwam Royal Jordanian met een Boeing 787. Ik had niet eens in de gaten dat ie vertrokken was, zo stil is dat toestel.” Op feestjes worden Robert en Glynis geregeld aangesproken over hun werk op het vliegveld. „Je merkt vaak dat de mensen niet goed geïnformeerd zijn”, vertelt Glynis. „Ze vragen dan of we nog wel open zijn. Of dat er weer ’s nachts gevlogen gaat worden. Dat moet je dan allemaal weer tegenspreken, maar het gaat er nooit fel aan toe. Ze weten ook dat wij in feite met het vliegveld getrouwd zijn. We hebben natuurlijk al de nodige ups en downs meegemaakt, we zijn het gewend en hebben zoiets van: ‘dit overleven we ook wel weer.’ Het bedrijf is altijd in beweging.” De aankomst van VIP’s vergt veel extra aandacht, zo weet Robert. „Zeker destijds met president Bush. Drie weken lang moesten we alles voorbereiden. Dan kwamen vrachttoestellen met alle spullen zoals de presidentiële autos en allerlei beveiligingsapparatuur. Een enorme operatie. Dat maakt het extra boeiend. Hij blijft positief. We zien nu dat de vracht goed aantrekt. Nu straks na corona de passagiers nog, en dan hebben we weer alle geloof in een goede toekomst.” Het enige dat Glynis jammer vindt, is dat de romantiek een beetje van het vliegen af is. „Alles gaat automatisch, de beveiliging is enorm opgevoerd, de mensen hebben eerder stress. Maar dat hoort waarschijnlijk bij de tijd waarin we leven.”
Chapeau Content Creators
75 jaar, 657.436 vlieguren één memorabele reis. Deze zomer zocht Maastricht Aachen Airport de samenwerking op met Chapeau Content Creators voor de realisatie van het jubileumsmagazine van het Limburgse vliegveld.
