Dennennaaldenbier
Ik schrijf dit stukje met enige opluchting. Omdat de feestmaand december voorbij is en we weer het dagelijkse ritme mogen hervatten. Kerstmis, Oud en Nieuw; het zijn ‘feestdagen’ die aan mij niet zo besteed zijn. Iets te gemaakt, gekunsteld, te veel glitter en klatergoud, fake gezelligheid.
Nog voordat Sinterklaas met zijn multiculturele werknemers opstoomt naar Spanje voor een vakantie van elf maanden, liggen de winkels vol met kerstversieringen en -chocola. De tuincentra vullen hun rekken met bomen, ballen en ‘gezellige’ versieringen zover het oog reikt. De kerstmarkten verkopen tegen woekerprijzen Chinese kitsch en ondrinkbare bocht onder de noemer Glühwein, de supermarkten stouwen de schappen vol met hazenrug, Eisbombes en geflambeerde peertjes. ‘Vreten op aarde’, zei een vrolijke buurman vroeger al.
Laten we wel wezen: de decembermaand is de hoogmis van het consumentisme. Alleen al in de week vóór kerst hebben we afgelopen jaar met z’n allen, in Nederland, een kleine vijf miljard euro aan eten, drank en cadeautjes uitgegeven. Online, aldus de Betaalvereniging Nederland, dus los van de cash-uitgaven.
Met Sinterklaas shopten we voor een slordige 350 miljoen euro online cadeautjes, zegt Thuiswinkel.org. Ik durf geen schatting te maken van de totaaluitgaven in december, maar zo’n zes miljard euro lijkt mij niet overdreven. Dat is dan nog exclusief de 21 miljoen vuurwerk waarmee we voor 12 miljoen euro schade hebben aangericht, exclusief de medische kosten voor zo’n 500 oogletsels plus de inzet van brandweer en politie om her en der ‘oorlogen’ te voorkomen.
Mijn wat negatieve insteek heeft natuurlijk ook een zonnige keerzijde: december betekent een geweldige economische impuls voor de retail en de horeca. Er zijn duizenden en duizenden ondernemers die leven van de decembermaand. Hen wil ik het brood zeker niet uit de mond stoten. Maar afgezet tegen de duurzame trend, het besef dat het echt allemaal wat minder moet, vraag ik me toch af waar we mee bezig zijn. De aangespoelde troep uit de verongelukte containers op de stranden van de Waddeneilanden maakte dat nog maar eens pijnlijk duidelijk.
Nu het carnaval zich als volgende event al aandient en de supermarkten hun schappen alweer vullen met de paaseitjes, besef ik dat ik een roepende in de woestijn ben. Consumeren zullen we. Gelukkig stuitte ik in de krant op een lichtpuntje. Een Amsterdammer wil van de naalden van gedumpte kerstbomen bier brouwen. Kijk, dat is pas circulair. Waarmee we de 2,5 miljoen bomen die we elk jaar verspillen toch nog een tweede en zelfs derde ‘leven’ geven. Misschien een idee voor onze eigen Gulpener Bierbrouwerij?
_____________________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <