Dromen over Mathieu in het roze, Tom over drie weken in de top van het klassement en een etappestunt van onze Wout. De Wielerliefhebber zit de komende drie weken goed bij mijn Eurosport. Met dagelijks van start tot finish de exclusieve beelden van een geweldige race in een fantastisch decor.
Dit weekend nog in het Hongaarse Budapest en het Balatonmeer. Morgen vliegen we door naar de Etna op Sicilië en donderdag naar de hak van Italië. En ik mag in het kielzog mee. Niet dat ik heel veel zie van al die steden, bergen, meren en zeeën. Maar ik stip wel heel veel heel kort aan. Net als vroeger.
Als kind ging ik op tienertour. Je weet wel: kaartje kopen op Geleen-Oost of Geleen-Lutterade. Zak chips, blikje cola, een rolo en een paar boterhammen mee. En met vrienden hangen op de oranje banken van de dubbeldekker intercity. Boven natuurlijk! Op weg naar het seksmuseum in Amsterdam of het strand in Zandvoort. Of De Efteling.
Maar niet deze jongen. Ik stapte in mijn eentje (niet zielig, ik wilde dat…) om 6.10uur op de eerste intercity op spoor 2 van Geleen-Oost en reisde het hele land door. Vier dagen lang als een bezetene, zoveel als mogelijk, steden afvinken. Middelburg, Lelystad, Groningen of Leeuwarden. Ik stapte daar uit, pakte een willekeurige stadsbus. Maakte het hele suffe rondje af door de krochten van Ljouwert, en kwam via het Peerd van Ome Loek weer terug op Leeuwarden CS om vervolgens door te reizen naar Almere Muziekwijk. Ik dacht dus ook serieus dat daar de hele dag artiesten optraden. (Spoiler: is niet zo!)
Een keer maakte ik het nogal bont. In de tijd dat mobiele telefoons niet bestonden, besloot ik door te reizen naar het mij onbekende Anna Palowna. De lokale ‘bustour’ bracht me weinig, waarop ik besloot verder te reizen naar Den Helder. Na het vinkje bij de grijze marine-schepen zag ik op mijn queeste naar ‘meer meer meer’ de boot naar Texel liggen. En die gouden vink was binnen handbereik. Dus sprong ik op de ferry, huurde ik een fiets bij de eerste de beste handelaar. Fietste ik naar De Koog en belde ik daar in de telefooncel naar mijn verbouwereerde ouders. ‘Ik ben op Texel!!’
Een uur later zat ik alweer terug op de boot, om via Den Bosch (even een Bossche bol voor thuis halen om het goed te maken) weer trots terug naar Geleen te gaan.
Van Visegrad in Hongarije, Catania op Sicilië, Napoli in het Zuiden, Ponte di Legno in het Noorden naar het Sloveense Kolovrat.
Zo heb ik jaren heel veel plekjes afgevinkt. En zo doe ik dat nu eigenlijk nog steeds. In de Tour, Vuelta of deze Giro. Van Visegrad in Hongarije, Catania op Sicilië, Napoli in het Zuiden, Ponte di Legno in het Noorden naar het Sloveense Kolovrat. Het lijstje met vinkjes wordt alsmaar langer.
Wat twee (!) NS-stations in good old Geleen niet allemaal teweeg hebben gebracht!
De eeuwige tienertour dendert maar door.
