Volle winkelstraten, lege musea en concertzalen
Is cultuur een essentiële behoefte van de mens? Naar mijn idee wel, maar in coronatijd is dat voor menigeen blijkbaar niet het geval, vooral niet voor degenen die de coronaregels bedenken.
Het gaat gelukkig allemaal de goede kant op met ‘de cijfers’, maar niettemin zijn in Nederland nog alle cultuurhuizen zoals musea en theaters gesloten. Want dat zou te veel besmettingsgevaar met zich meebrengen. Ik geloof er niks van.
Je hoeft geen expert te zijn om te begrijpen dat je in een groot en ruimtelijk Bonnefanten in Maastricht veel minder kans loopt om bij iemand anders in de buurt te komen, dan in de volle winkelstraten, supermarkten en overdekte tuincentra.
Ik gun het die ondernemers allemaal, maar waarom mag de museumbezoeker niet langs de oh zo mooie Brueghel-tentoonstelling in Bonnefanten schuifelen? Dat is vele malen veiliger dan op andere plekken die wel open mogen. En er is ook nog eens veel professioneel toezicht.
In België zijn de musea al maanden weer open. Weliswaar onder bepaalde restricties, maar toch. Terwijl dat geen negatieve invloed heeft op het aantal besmettingen. En weldra mogen daar de theaters en concertzalen ook open.
Ik vrees dat het meer te maken heeft met een desinteresse van een aantal bewindslieden, dat de Nederlandse cultuurhuizen nog steeds op slot zijn. Ze hebben zelf blijkbaar nauwelijks een culturele educatie gekregen en weten dus ook niet wat ze missen. Onze coronaminister Hugo de Jonge deed er deze week laatdunkend over. Leuk hoor, zo’n museum, maar echt nodig heb je het volgens hem niet. De coffeeshops – waar je geen koffie kunt krijgen – wel dan? Want die zijn de hele tijd opengebleven. Een essentiële levensbehoefte? Dan is het ver gekomen met het volk.
Nee, onze bewindslieden zijn geen fijnproevers. Niet culinair en niet cultureel.
Dus wel blowen in een mistig tentje, maar niet fijnzinnig proeven in een ruim en goed georganiseerd restaurant. Véél te gevaarlijk? Wat een rare argumentatie. Het terras mag dan wel, maar juist op het moment dat de maag begint te knorren – tegen 18 uur – gaat de boel dicht. Je moet er maar op komen.
Ok, dat wordt dan komende week anders, dan mag je tot 20 uur blijven zitten. Dat worden dan snel een of twee gerechtjes, en dat was het dan. Onze Belgische vrienden mogen op het terras blijven smullen tot 22 uur. Dat is toch een stuk realistischer.
Nee, onze bewindslieden zijn geen fijnproevers. Niet culinair en niet cultureel. Het begon jaren geleden met de intrieste strooptocht van de toenmalige bewindsman Halbe Zijlstra, die met de hakbijl vele theater- en muziekgezelschappen op en vaak ook over de rand van de afgrond duwde. Dat onder de noemer ‘efficiency’. De man werd later ontmaskerd als leugenaar over zijn cv, en moest uiteindelijk zelf ook naar die afgrond.
Natuurlijk heb je in een crisis eerst eten nodig. En daarvoor moet je ook nog zoveel mogelijk je werk kunnen doen. Maar kunst, muziek, theater, voor veel mensen is dat welk degelijk een essentiële levensbehoefte. Open die cultuurhuizen!
Jo Cortenraedt
