Van Michelin naar TEFAF, een week vol opwinding
Gelukkig heb ik niet gauw last van stress, anders zouden het geen goede dagen zijn voor de bloeddruk.
De week begon met de presentatie van de Belgische Michelingids in Antwerpen. Voor de Limburgse grensstreek altijd heel interessant en het was mooi om te zien hoe Maurice Huynen en Peterhans van Harinxma van restaurant Hoeve de Bies in de Voerstreek straalden bij de aankondiging dat zij hun eerste ster kregen toebedeeld. Het zijn van nature geen mannen die meteen uit hun dak gaan, maar onderhuids was de ontlading groot. Je kunt het toch zien als de kroon op het werk van jaren hard werken en ondernemerslef tonen.
De culinaire wereld toonde deze week weer ‘een lach en een traan’. Want terwijl er enerzijds volop gefeest werd in St. Martensvoeren, kwamen vanuit Maastricht alarmerende berichten uit de keuken, namelijk bij Beluga Loves You aan de Maas. Daar zijn ze bezig om een faillissement proberen af te houden. Ik hoop van harte dat ze daarin slagen, het is voor de stad en hele regio niet goed als op zo’n prominente plek met een fraaie culinaire historie de deuren op slot moeten gaan.
Waarom wij er op de Chapeau-kanalen dan niet over bericht hebben? Welnu, in principe berichten wij vooral over de positieve en interessante ontwikkelingen in de gastronomische wereld. En als er minder goed nieuws is, dan houden wij ons bij de feiten, meer niet. Dus dat bijvoorbeeld René Brienen zijn zaak te koop zet, dat is nieuws. En mocht onverhoopt Beluga toch dicht gaan, dan zouden we dat ook melden. Maar de hele teneur er omheen, het kan ons en wellicht onze lezers gestolen worden. De laatste maanden en zelfs jaren is deze zaak te veel negatief in het nieuws geweest met overstromingen, brand, rechtszaken en andere ellende. Het gevaar is dan dat zich een soort van slachtofferrol gaat vormen, in dit geval vooral naar de pers gespeeld door de vader van de gewaardeerde chef. Ik ben ervan overtuigd dat je daar geen enkele klant mee wint, eerder afstoot.
Mooie creaties, die mogen we bewonderen. Van een regenboogforel met kaviaar bij Hoeve de Bies tot het schilderij ‘Kop van een oude boerin met witte muts’ van de onvolprezen Vincent van Gogh.
Gelukkig heb ik wel begrepen dat de zaak in ieder geval tijdens de komende TEFAF-periode goed gevuld zal zijn, dat is alvast een opsteker. Dan hopen dat de financiële sores snel is opgelost en dat er vervolgens van daaruit alleen nog maar culinair nieuws naar buiten komt, en geen gedoe en gedonder meer.
Daarmee zijn we bij TEFAF, een fantastisch begin van het voorjaar waarbij Maastricht nog een stuk internationaler wordt dan normaal al het geval is. Dit jaar helaas zonder sierlijke vlaggen en banieren in de binnenstad, daar is zóveel over overlegd en gedokterd binnen de vele gemeentelijke overlegorganen en afdelingen, dat uiteindelijk de deadline niet werd gehaald om ze ook nog daadwerkelijk op te hangen. De stroperigheid in de besluitvorming kent bij de (lokale) overheid soms geen grenzen.
Ondanks de economische crisis en de politieke onrust in de wereld, hopen de kunsthandelaren toch dat dé internationale kunstbeurs een positieve impuls zal geven aan het onrustige klimaat. Ik bedoel het kunstklimaat. Het zou me niet verbazen als ook wat klimaatactivisten zich melden aan de toegangsdeuren van het MECC, om te protesteren omdat zo’n internationale beurs niet duurzaam genoeg zou zijn. Immers, zowel de handelaren als menige verzamelaar moeten er ver voor reizen, en dat red je meestal niet per openbaar vervoer.
Daar kan de beursorganisatie ook niks aan doen en mocht je werkelijk vinden dat dit niet meer kan in deze tijd, sluit dan ook alle grote musea in Parijs, Londen, Amsterdam en New York, want die moeten het vooral van een internationaal publiek hebben. En oh ja, organiseer dan ook geen voetbalinterlands en Olympische Spelen meer, want die drijven op groot een internationaal publiek dat bereid is ervoor te reizen. Dan blijft iedereen in z’n eigen tuintje of balkonnetje zitten en gebeurt er verder niks meer.
Dat lijkt me – ondanks de terechte zorgen over het klimaat – geen vrolijk vooruitzicht. Ik ga in ieder geval niet alleen volop werken, maar ook genieten in dit mooiste pop-up museum ter wereld. Mooi creaties, die mogen we bewonderen. Van een regenboogforel met kaviaar bij Hoeve de Bies tot het schilderij ‘Kop van een oude boerin met witte muts’ van de onvolprezen Vincent van Gogh.
