Blog Jo Cortenraedt

Koude winter voor topgastronomie

Deze carnavalsdagen is bij bijna alle culinaire restaurants de deur op slot. De langoustines en truffel worden vervangen door frites en frikandel. Tegen volgend week, en anders de week erop, gaan de zaken voor de fijnproevers weer open.

Ik mag hopen dat het dan meteen storm gaat lopen. Want ik begrijp dat dit bij menige topzaak deze winter niet echt het geval is geweest. De geluiden zijn wisselend. Er zijn nog altijd sterrenrestaurants die zowel elke lunch en diner vol zitten. Mooi, dat geeft stabiliteit voor het bedrijf.

Maar ik hoor dat er ook aardig wat zaken zijn waar dat lang niet altijd het geval is. Op doordeweekse dagen zijn er soms maar een paar tafels bezet. Tja, dan zit je daar met je gemotiveerd team, met prachtige producten en een fijne ambiance.

Toen het eindelijk afgelopen was met al die verplichte sluitingen vanwege corona, kon het niet op in zowat alle toprestaurants. De mensen hingen er met de benen buiten, blij dat ze waren dat ze het huis uit konden.

Zeker door de week zou het een oplossing zijn als culinaire liefhebbers ook voor pakweg drie gangen terecht zouden kunnen

Maar dat beeld is gedraaid. Mensen gaan nog wel graag uit eten, maar het leven is duidelijk duurder geworden. Niet alleen de energie, maar zowat alles dat je nodig hebt in het dagelijks leven. Voor de heel vermogende mensen maakt dat niet zoveel uit, maar die groep is maar heel klein. De restaurants moeten het óók hebben van de goede tweeverdieners met bijvoorbeeld studerende kinderen. Die permitteerden zich ook met enige regelmaat een bezoek aan een goed restaurant, maar door al die gestegen kosten zitten ze wat krapper bij kas. En dan gaat onvermijdelijk de rem op de luxe uitgaven.

En omdat alles duurder is geworden, zijn de restaurants ook prijziger geworden. Want die staan ook voor hogere kosten zoals personeel, energie en inkoop. Je kunt die extra kosten als eigenaar moeilijk niet doorrekenen aan je gasten, dan begint de accountant meteen te steigeren.

Wat is wijsheid in deze situatie? Daar is niet een eenduidige oplossing voor te bedenken. Hopen op een betere toekomst, ja, dat is altijd goed, maar dat brengt op korte termijn niet meer geld in het laadje. Uiteraard je gasten verwennen. Wat ik zelf wel eens hoor van mensen is dat ze best graag naar zo’n culinair adres willen gaan, maar dat ze bang zijn voor de all-in-prijs. Want op veel plaatsen wordt min of meer verwacht dat je gaat voor 5-, 6- of 7 gangen. Met aperitief, wijn, water en koffie. Dan kom je al gauw op 200 euro per persoon uit en in een aantal gevallen op het meervoudige, al naar gelang je verdere keuzes. Fijn voor het restaurant, maar de vraag is of we in de regio voldoende mensen van deze categorie hebben die dat zonder met de ogen te knipperen neertellen. Ik zeg niet dat het te duur is, want wat je krijgt, is van grote klasse. De vraag is meer of de mensen het kunnen missen.

Daarom vind ik de mogelijkheid van ook nog een reële keuze à la carte een redelijk alternatief. Als het tenminste niet zo is dat je voor twee of drie gerechten in feite hetzelfde betaalt als voor een 6-gangenmenu, want dan kom je nog op hetzelfde uit. Zeker door de week zou het een oplossing zijn als culinaire liefhebbers ook voor pakweg drie gangen terecht zouden kunnen, à la carte of in een menuutje. Dat brengt minder op dan een ‘complete beleving’ zoals dat tegenwoordig heet. Maar het levert wel méér op dan lege tafels.

Het is een afweging die iedere eigenaar in deze vreemde tijden voor zichzelf moet maken. Ik zou het zelf wel interessant vinden, want die frikandel, dat is toch niet zo mijn ding.

Alaaf !

Deel dit artikel:

Gerelateerd nieuws