Tijdens de lockdown was het leven simpel: ongegeneerd lang slapen en meteen aperitieven. Alsof mijn zomervakantie met een kwart jaar was vervroegd. Want ook in Limburg scheen de zon tot in de vooravond. Heerlijk was het onder mijn parasol met een boek in de hand en een Oostenrijks droog wit wijntje binnen handbereik. Temeer omdat ik niet per se naar het journaal moest luisteren of kijken, er was sowieso maar één thema.
Gewetenswroeging had ik niet echt, omdat ik in mijn cocon te weinig meekreeg van de eenzame en ongelijke strijd van de coronapatiënten tegen de verstikkingsdood. Ver weg van iedereen die hen dierbaar was, mensonwaardig kortom. Ook voor de familie en vrienden die geen laatste salut hadden kunnen brengen.
Met vertraging dringt tot mij door welke diepmenselijke drama’s zich rondom mij hebben afgespeeld, zonder dat ik daar echt bij stilstond. Voor gewetenswroeging is het nu te laat, voor lering én excuses is het nooit te laat. Bij dezen dus.
Na weken van professionele inactiviteit ben ik medio mei in de overdrive gegaan en hoe. Mijn eerste testauto was een BMW M8 cabrio gevolgd door een Bentley Continental GT Convertible en een Audi A6 RS. Volgende week is de nieuwe Porsche 911 Carrera aan de beurt. Stuk voor stuk droomauto’s, die in enkele seconden van 0 naar 100 km/u spurten en freude am fahren opleveren. Zeker voor wie met 500 pk en meer weet om te gaan, want ondanks alle assistentiesystemen vergt dit soort bolides een getrainde en ervaren hand om het potentieel ten volle te kunnen benutten.
Aan het woord is een autojournalist met jaren ervaring in het vak. Voor velen heb ik een droomberoep en ik moet toegeven dat ik liever auto’s test en daarover schrijf, dan in een autofabriek aan de band te moeten staan. Via presentaties en reportages in het buitenland heb ik zowat de hele wereld bereisd en bijzondere mensen en plekken leren kennen. Een enkele keer ben ik uit de bocht gevlogen, door onvoorziene omstandigheden of eigen schuld. Gelukkig heb ik het goed overleefd, armen en benen zitten nog altijd op hun plaats.
Klimaatopwarming mede veroorzaakt door schadelijke CO2-uitstoot
Of ik met evenveel gemak de coronacrisis zal overleven, daar ben ik helemaal niet zeker van. Covid-19 heeft mij de ogen geopend: als een onbekend virusje uit China erin slaagt om zich in no time over de hele wereld te verspreiden en iedereen en alles lam te leggen, wat zullen dan de sociaaleconomische gevolgen zijn van de klimaatverandering die er zit aan te komen? En de gevolgen voor de volksgezondheid.
Als autojournalist weet ik dat de klimaatopwarming mede veroorzaakt wordt door de uitstoot van schadelijke uitlaatgassen. Bij voornoemde droomauto’s is de CO2-uitstoot dramatisch hoog. In het verleden heb ik daar nooit een punt van gemaakt, maar vanaf nu ga ik u daar wel attent op maken. Niet om u de les te spellen of om een spelbederver te willen zijn, verre van. Mijn drijfveer is er eentje van beroepsethiek én zelfbehoud. Covid-19 heeft immers aangetoond dat wij als mens én samenleving kwetsbaarder zijn dan ooit en dat we niet al te zeer moeten rekenen op persoonlijk verantwoordelijkheidsbesef en gezond verstand. Het belooft weinig goeds voor uw en mijn toekomst. Vandaar dat ik voortaan meer tegengas wil geven, om nog heel lang rijplezier te kunnen hebben.